De zoutafzettingen op de rode planeet laten zien waar en wanneer Mars droog kwam te staan.

Er is inmiddels genoeg bewijs dat Mars een waterrijk verleden had, en er komen steeds meer gegevens bij. Maar die aanwijzingen geven ons niet noodzakelijk een volledig beeld van het verleden van Mars. Was de rode planeet bedekt met waterige oceanen, of zat het meeste water vast als ijs, met onvoorspelbare seizoensgebonden smelting?

Deze week hebben twee onderzoekers van Caltech - Ellen Leask en Bethany Ehlmann - geholpen om een duidelijker beeld te krijgen van het verleden van Mars door het waarschijnlijke gedrag van het laatste vloeibare water op Mars te achterhalen en te bepalen wanneer het ophield met stromen. Hun geheim was het opsporen van zoutafzettingen op het Marsoppervlak.

Er zijn veel verschillende zouten ontdekt op het oppervlak van Mars, maar de zouten die hier van belang zijn, zijn chloriden (waartoe waarschijnlijk ook het natriumchloride van keukenzout behoort). Deze zijn vooral informatief omdat zij het gemakkelijkst oplosbaar zijn in water. Dus als er water in de buurt is, zijn deze chloridezouten daarin opgelost. Alle afzettingen van deze zouten die nu op het oppervlak van Mars aanwezig zijn, zijn daar dus terechtgekomen toen het laatste water in dat deel van de planeet uitdroogde.