Dag en nacht zitten ze klaar met een luisterend oor, de vele vrijwilligers van de Luisterlijn. Voor iedereen die het even moeilijk heeft, zich eenzaam voelt of juist een leuke boodschap heeft.

De Luisterlijn beantwoordt jaarlijks zo’n 350.000 gesprekken en één van de mensen die deze gesprekken voert is Annie. Zij is telefoonvrijwilliger bij de Luisterlijn in Hilversum en wij lieten haar aan het woord. Lees hier wat zij zoal meemaakt en wat haar motiveert om dit belangrijke werk te doen.

Annie (59) is één van de 50 professioneel getrainde vrijwilligers van de locatie in Hilversum. Toen zij in 2019 bij het Filmtheater Hilversum een folder van de Luisterlijn zag liggen was ze direct geïnteresseerd en meldde ze zich aan. “Zelf vind ik het heel fijn vindt om iets voor anderen te kunnen betekenen, dat ik een luisterend oor kan bieden. Vaak als mensen hun verhaal kunnen vertellen lucht dat al op, of zet het dingen op een rijtje. Ik vind het fijn om te luisteren zonder dat ik advies moet geven en zonder dat ik moet zeggen wat ik ervan vindt. Het is een gesprek van mens tot mens, in het moment en anoniem. Het geeft mij echt voldoening.”

Van eenzaamheid tot een leuke dag

De Luisterlijn is een landelijke organisatie en bestaat al zo’n zestig jaar. Jaarlijks behandelen vrijwilligers zo’n 350.000 oproepen via telefoon, mail en chat. Alles gebeurt volledig anoniem, zelfs de locatie is onbekend voor buitenstaanders. Er is veel vraag naar een anoniem luisterend oor, want de momenten dat Annie en haar collega’s niemand in de wacht hebben staan zijn zeldzaam. Vorig jaar was door de uitbraak van corona zelfs een piekjaar met 357.269 telefoon- en chatgesprekken. Meer mensen voelden zich eenzaam en hadden behoefte aan anoniem contact. Maar mensen nemen contact op bijvoorbeeld ook over relatieproblemen of omdat ze somber zijn. En soms bellen mensen juist om iets leuks te vertellen: “Dan zegt iemand bijvoorbeeld ‘ik heb geld van de belasting teruggekregen of ik heb zo’n leuke dag gehad’. Die mensen hebben soms niemand om dat aan te vertellen en dan bellen ze ons.”

Pittige verhalen

Belangrijk is dus dat de gesprekken anoniem zijn. Mensen willen niet altijd hun omgeving met hun verhaal belasten en soms schamen mensen zich bijvoorbeeld voor problemen en is het makkelijker om met een vreemde te praten. Maar ook voor de vrijwilligers is de anonimiteit prettig: “Je spreekt iemand één keer en dat is het dan, jij weet niet wie de ander is en de ander weet niet wie jij bent, dat geeft veiligheid aan de gesprekspartner. Ik vind het zelf prettig, omdat je toch ook wel pittige verhalen hoort en ik hoef er dan niks meer mee. Het is vooral belangrijk om een luisterend oor te zijn. Soms heb je wel gesprekken dat je denkt ‘pfoe daar heb ik wel tijd voor nodig’. Dan is er altijd iemand die ik even kan bellen, een trainer/begeleider of andere vrijwilliger om even stoom af te blazen. Dan is er ook zorg voor mij.”

Waardering en dankbaarheid

Tegenover de soms heftige verhalen staat ook juist de dankbaarheid van de bellers en de voldoening die het Annie geeft. Maar hoe weet je dan dat je echt iemand geholpen hebt? “Dat hoor je meestal in het gesprek wel, dat boosheid of verdriet wat afneemt, dat mensen rustiger worden en soms zeggen ze het ook. Maar je kan ook een reactie achter laten op de website en daar zie je echt wel dat wat je doet impact heeft en positief is, dus dat daar haal ik voldoening uit. Ook heb ik meer waardering en ben ik nederig voor het feit dat ik het zelf wel goed hebt. Dat merk ik ook.”

Behoefte aan contact of vrijwilliger worden?

Heeft u zelf ook behoefte aan anoniem contact? De Luisterlijn is te bereiken op 088 0767 000 of chat/mail via www.luisterlijn.nl. Ook als u geïnteresseerd om als vrijwilliger bij de Luisterlijn aan de slag te gaan, bent u meer dan welkom. Kijk dan op www.deluisterlijn.nl/vrijwilliger.