Muurgedicht in Hilversum van 15-jarige
“Supergaaf”, zegt Priscillia Onyike als zij naar haar eigen gedicht kijkt. Op de muur van Het Mozaiëk in Hilversum-Noord staat haar muurgedicht, dat gistermiddag officieel onthuld is. Wijkwethouder Karin Walters was ook bij de onthulling.
Ze is pas vijftien jaar en Eiland dat drijft was pas haar tweede gedicht. Ongeveer twee jaar geleden schreef ze dit gedicht op school. Nadat ze Luchtbel had geschreven, besloot ze op poëtische wijze aandacht te vragen voor al het plastic in het water.
Het gedicht Eiland dat drijft gaat als volgt:
Alles heeft een einde
Alles heeft een einde, net als ik en jij
Ik ben gepantserd tegen jullie rommel
Tegen jullie schulden
Niet tegen pijn, pijn dat ik mijn familie nooit terug ga vinden in al dat plastic
Ik heb gereisd voordat visnetten mij tegen hielden
Voordat plastic mijn vijand werd
Alles heeft een einde, net als jij en ik en de wereld
Onze Ambassadeurs
