De afgelopen twee maanden stonden voor mij in het teken van water, dan bedoel ik natuurlijk niet de overstromingen in Limburg maar het water in Almere gezien vanuit een recreatief perspectief.

Want mensen, ook vanaf het water is Almere een ware schoonheid. In eerdere columns weet u van mij dat ik Almere als een architectonisch bolwerk beschouw. Niet enkel vind ik het prestigieus hoe wij Nederlanders dit water tot land hebben weten te maken, maar ook hoe wij het water netwerk van Almere hebben ingedeeld.

Met de sluis van Almere Haven nog sluitend achter mij vaar ik in de kano het waternet werk van Almere Haven binnen. Als beginnende kanovaarder wankel ik als een instabiele dobber op het water, gelukkig dat mijn kanoleraar en goede vriend Wim met mij mee is. Varend door Almere Haven glijden wij langs de kasteelruïne van Almere. Vanaf het water zien we hoe het ooit zo mooie kasteel nu een utopie blijkt te zijn. Vergane glorie waarvan het onkruid op de eerste verdieping zich als het hof van Eden zich verspreidt en het betonrot telkens meer zichtbaar wordt. Wat ooit het paradepaardje van Almere moest worden is nu een pijnlijke zweer.

Kijk, ik wil u graag aansporen om Almere eens via het water te bekijken. Dit kan natuurlijk met het rondvaartbootje dat vanuit Stedenwijk Midden vertrekt en u begeleidt door het Beatrix park en de rest van Almere. Maar waarom zou u Almere niet op eigen houtje verkennen? Ik ben erachter gekomen dat je bij de sluis van Almere Haven zelf een leuk bootje voor een zeer betaalbare prijs kan huren. Neem broodjes mee, wat drinken en je hebt een dagje Almere-Water!

Ja, weer een nieuwe manier waarop mijn voorliefde voor Almere is gegroeid. Wat houd ik toch van deze stad! Doet u dat ook?