Niet alleen kinderen kunnen elkaar flink pesten. In De Magische Poort zie je dat er ook diep in de zee zwemmen gemeneriken rondzwemmen.

De verlegen dolfijn Davey houdt van lange zwemzwerftochten. Op een dag ontdekt hij tijdens zo’n tocht een magische poort. Als je daar doorheen zwemt, verander je in wat je maar wilt: een schildpad, een haai of een schatkist. Davey experimenteert er wat mee en besluit dan dat hij toch het liefst zichzelf is.

Hij probeert het bestaan van de poort geheim te houden. Dat lukt niet en voor dat hij het weet is een groep gemene roofvissen er door gezwommen. Ze hebben zichzelf nog groter en gevaarlijker gewenst en willen het vredige Vissenstad overnemen. Davey moet dat gaan voorkomen, maar dat valt nog niet mee. Veel zeedieren vinden hem stom en lachen hem uit. En hij had het al zo moeilijk. Hij is namelijk ook nog verliefd op de roze dolfijn Mia, maar die heeft al verkering met de populaire Arthur. De animatie in De Magische Poort is dik in orde. De onderwaterwereld met heel veel vissen in alle kleuren van de regenboog lijkt levensecht. Na tien minuten in je bioscoopstoel voelt het alsof je heerlijk mee aan het zwemmen bent. Aan het eind realiseer je je pas dat er in de hele film geen mens voorkomt. Dat is helemaal niet weg, de onderwaterwereld kan prima zonder.

Klik hier voor de trailer.